Wauw al weer bijna een maand hier.
Blijf op de hoogte en volg Floor
31 Januari 2015 | Suriname, Paramaribo
Op verzoek van mama zal ik een nieuw verslag maken van de afgelopen weken hier.
Vandaag zit ik dan al weer 4 weken in Suriname, wat is de tijd snel gegaan echt ongelofelijk.
3 weken terug ben ik begonnen op mijn stage. Het was erg wennen want alles gaat hier anders dan in Nederland ( dreigen met slaan gelukkig gebeurd dat niet) De kinderen komen rond een uur of half 1 uit school, ze mogen dan zelf weten wat ze gaan doen tot 14,00 uur. Daarna gaan ze eten, ze krijgen rijst, kip met nog wat groente.
Niet bepaald mijn ding kleef rijst met een stuk koude kip en kousenband dus eet vooraf thuis zodat ik daar niet veel van hoef te eten. Na het eten hebben de kinderen een uur rust, ze mogen dan geen lawaai maken, rondrennen of andere dingen doen. Na de rust moeten ze verplicht 1 uur werken aan hun huiswerk waar ik ze dan mee help. Na het maken van huiswerk is het half 5 en gaan we naar buiten om leuke spelletjes/activiteiten te doen.
De kinderen noemen de leidsters Zuster, dus ook ik word zuster Floor genoemd haha, en zo moeten ze je ook noemen.
Al weer een tijd terug maar wat ook leuk was is dat ik op de fiets naar Fort nieuw Amsterdam ben geweest samen met Sharon een Nederlandse andere studente. Het fietsen was de eerste 10 minuten echt eng aangezien ze hier dus rijden als een stelletje imbecielen en links van de weg rijden, wij moeten dus ook links fietsen wat erg raar is in het begin.
Aangekomen bij de Suriname rivier zijn we met de fiets op de boot gestapt en zijn we overgestoken, wat rond gelopen in nieuw Amsterdam en daarna weer het stuk terug gefietst.
Verder bestaan de dagen hier voornamelijk uit het chille leven uitgaan en genieten van het mooie weer.
Vorige week heb ik dan mijn eerste trip gemaakt, ik ben met 3 Belgische studentes op trip geweest naar Brownsberg, ( natuurgebied ). Aangezien trips erg duur zijn, zijn we op eigen houtje er naar toe gegaan zonder gids. Wat ons dus 100 euro heeft gescheeld inclusief veel avontuur.
Tassen volgepakt met water, eten hangmat en een klamboe om onder te slapen zijn we s'morgens vroeg naar de stad geweest om daar de bus te pakken richting Brownsberg. Rond 07,30 waren we op de plek waar de bus zou moeten komen, maar er was geen bus. Aangezien we het leven inmiddels hier gewend zijn en weten dat alles later kan komen zijn we geduldig gaan wachten op de bus. om 09,00 was er nog geen bus.
Vragen aan mensen heeft geen zin, want niemand weet er wat van en iedereen verteld je wat anders.
Omdat we perse op trip wilden hebben we een andere bus gepakt die ons voor 30 srd er naar toe heeft gebracht.
Een erg lange weg, maar veel te zien onderweg. Na z'n 2,5 uur rijden kwamen we aan in Brownsberg. We hoorden van iedereen dat het niet te doen was zonder gids en dat we het nooit zouden redden, het was namelijk een beste klim omhoog van z'n 13 kilometer, normaal is het te doen maar door de hitte stijl omhoog en lopen daar zand kan het echt niet waar we dus snel genoeg achter kwamen.
Als het gered hadden waren we waarschijnlijk de eersten geweest.
Wij als bakra's krijgen hier gelukkig veel voorelkaar en kwamen een man tegen op een quad die ons 4 5 kilometer verder naar boven heeft gebracht. We hadden dus nog 8 kilometer te gaan wat echt niet te doen was. Gelukkig was daar onze redder in nood en kwamen een wit busje tegen met Nederlanders die waren komen wonen hier in Suriname, ze hebben ons helemaal meegenomen naar boven wat erg fijn was, anders waren we waarschijnlijk nooit aangekomen en al helemaal niet zonder gids.
Boven aangekomen hangmatten ophangen met klamboes, wat een gedoe, wisten wij veel dat je touwnodig had voor je klamboe.
Na veel priegel werk en hulp van wat mensen hing de klamboe en hangmat dan eindelijk. We konden dus gaan wandelen.
Het weer zat niet echt mee, het regende kei hard en het leek wel even op Nederland alleen dan met 30 graden.
Het was een zware tocht maar veel mooie dingen gezien en gezwommen in/onder de watervallen. De tocht voelde als 10 kilometer wat later nog geen 3 kilometer bleek te zijn.
Terug gekomen bij de hangmat wat rusten en opdrogen want we waren doorweekt.
In de avond kwamen we er achter dat het toch wat koud was en dan het kan afkoelen op de berg naar ongeveer 18 graden en dat we veelte weinig warme kleding mee hadden om buiten te slapen, en die mega weg terug was ook geen optie.
4 blonde dames in de jungle met te weinig eten, kleren en geld dus. ( we wisten niet dat we entree moesten betalen in het park, daar ging ons geld)
Omdat er een erg aardige man woonde kregen we voor het beetje geld wat we hadden goed te eten thee om op te warmen en oude kleding wat was blijven liggen door mensen. Het stonk alsof het al 100 jaar in de kast lag maar we moesten, waarschijnlijk was ik echt onderkoeld anders haha.
Wat was het slapen in een hangmat raar en fijn tegelijk om je heen hoor je van alles, geluiden van allerlei dieren wat het was weten we niet precies, maar de apen konden we er duidelijk uit halen. Hoe fijn is dat in slaap vallen in je hangmat met die prachtige geluiden om je heen.
De volgende dag vroeg opstaan kleren inleveren en kijken hoe we terug kwamen zonder geld. Gelukkig was de klim naar beneden minder heftig dan naar boven en hebben we zonder te liften het toch gedaan en kwamen we naar een goeie 2,5 uur lopen beneden aan in het drop.
Een aardige man die ons voor 50 srd per persoon naar Paramaribo wilde, brengen erg lief.
Want zoals gewoonlijk heeft het geen zin om te wachten op de bus want dan hadden we er waarschijnlijk nu nog gezeten.
Vanavond dan voor de laatste keer stappen met de Nederlandse dames van het Saxion ze vertrekken maandag naar huis. Ze hebben mij zo fijn geholpen met alles, ik zal ze ook zeker missen. Reden dus vanavond voor nog wat extra borrels.
Morgen op dolfijnen en kaaimannen trip op de Suriname rivier met de Belgische dames.
Morgen en de rest van de week komen er dan eindelijk andere dames hier bij mij wonen. Vind het inmiddels heerlijk alleen want ik kan doen wat ik wil en hoef het voor niemand netjes te houden haha want het begint aardig op een vuilnisbelt te lijken hier.
Nogmaals echt bizar dat de eerste maand er al weer opzit en ik echt begin te beseffen dat de tijd vliegt en dat ik waarschijnlijk tijd tekort heb voor alle leuke dingen die ik allemaal hier nog wil gaan doen.
Oja minder leuke dingen zijn er natuurlijk ook ( maar die vergeet ik gelukkig door al het leuke). Ik heb inmiddels bij de dokter gezeten, omdat ik waarschijnlijk ben gestoken door een mega beest op mijn boven been. Het is gaan ontsteken en trekt nu door naar mijn voet kan moeilijk lopen door de pijn. Gelukkig voel je de pijn minder met wat paracetamols.
Heb zalf gekregen waar de ontsteking mee moet wegtrekken en tabletten tegen het jeuken zodat ik mij niet meer open krap tot aan bloedend toe. Volgende week terug voor controle, ik ben benieuwd.
Lieve berichtjes achter laten op dit verslag mag natuurlijk altijd (a).
Ik ga er maar eens vandoor beetje opfrissen eten en klaarmaken want er staat vanavond weer een party gepland.
Ik dan aan jullie in het koude sneeuw en regenachtige Nederland.
Liefs uit een 30 graden Paramaribo
xxxxxxx
Vandaag zit ik dan al weer 4 weken in Suriname, wat is de tijd snel gegaan echt ongelofelijk.
3 weken terug ben ik begonnen op mijn stage. Het was erg wennen want alles gaat hier anders dan in Nederland ( dreigen met slaan gelukkig gebeurd dat niet) De kinderen komen rond een uur of half 1 uit school, ze mogen dan zelf weten wat ze gaan doen tot 14,00 uur. Daarna gaan ze eten, ze krijgen rijst, kip met nog wat groente.
Niet bepaald mijn ding kleef rijst met een stuk koude kip en kousenband dus eet vooraf thuis zodat ik daar niet veel van hoef te eten. Na het eten hebben de kinderen een uur rust, ze mogen dan geen lawaai maken, rondrennen of andere dingen doen. Na de rust moeten ze verplicht 1 uur werken aan hun huiswerk waar ik ze dan mee help. Na het maken van huiswerk is het half 5 en gaan we naar buiten om leuke spelletjes/activiteiten te doen.
De kinderen noemen de leidsters Zuster, dus ook ik word zuster Floor genoemd haha, en zo moeten ze je ook noemen.
Al weer een tijd terug maar wat ook leuk was is dat ik op de fiets naar Fort nieuw Amsterdam ben geweest samen met Sharon een Nederlandse andere studente. Het fietsen was de eerste 10 minuten echt eng aangezien ze hier dus rijden als een stelletje imbecielen en links van de weg rijden, wij moeten dus ook links fietsen wat erg raar is in het begin.
Aangekomen bij de Suriname rivier zijn we met de fiets op de boot gestapt en zijn we overgestoken, wat rond gelopen in nieuw Amsterdam en daarna weer het stuk terug gefietst.
Verder bestaan de dagen hier voornamelijk uit het chille leven uitgaan en genieten van het mooie weer.
Vorige week heb ik dan mijn eerste trip gemaakt, ik ben met 3 Belgische studentes op trip geweest naar Brownsberg, ( natuurgebied ). Aangezien trips erg duur zijn, zijn we op eigen houtje er naar toe gegaan zonder gids. Wat ons dus 100 euro heeft gescheeld inclusief veel avontuur.
Tassen volgepakt met water, eten hangmat en een klamboe om onder te slapen zijn we s'morgens vroeg naar de stad geweest om daar de bus te pakken richting Brownsberg. Rond 07,30 waren we op de plek waar de bus zou moeten komen, maar er was geen bus. Aangezien we het leven inmiddels hier gewend zijn en weten dat alles later kan komen zijn we geduldig gaan wachten op de bus. om 09,00 was er nog geen bus.
Vragen aan mensen heeft geen zin, want niemand weet er wat van en iedereen verteld je wat anders.
Omdat we perse op trip wilden hebben we een andere bus gepakt die ons voor 30 srd er naar toe heeft gebracht.
Een erg lange weg, maar veel te zien onderweg. Na z'n 2,5 uur rijden kwamen we aan in Brownsberg. We hoorden van iedereen dat het niet te doen was zonder gids en dat we het nooit zouden redden, het was namelijk een beste klim omhoog van z'n 13 kilometer, normaal is het te doen maar door de hitte stijl omhoog en lopen daar zand kan het echt niet waar we dus snel genoeg achter kwamen.
Als het gered hadden waren we waarschijnlijk de eersten geweest.
Wij als bakra's krijgen hier gelukkig veel voorelkaar en kwamen een man tegen op een quad die ons 4 5 kilometer verder naar boven heeft gebracht. We hadden dus nog 8 kilometer te gaan wat echt niet te doen was. Gelukkig was daar onze redder in nood en kwamen een wit busje tegen met Nederlanders die waren komen wonen hier in Suriname, ze hebben ons helemaal meegenomen naar boven wat erg fijn was, anders waren we waarschijnlijk nooit aangekomen en al helemaal niet zonder gids.
Boven aangekomen hangmatten ophangen met klamboes, wat een gedoe, wisten wij veel dat je touwnodig had voor je klamboe.
Na veel priegel werk en hulp van wat mensen hing de klamboe en hangmat dan eindelijk. We konden dus gaan wandelen.
Het weer zat niet echt mee, het regende kei hard en het leek wel even op Nederland alleen dan met 30 graden.
Het was een zware tocht maar veel mooie dingen gezien en gezwommen in/onder de watervallen. De tocht voelde als 10 kilometer wat later nog geen 3 kilometer bleek te zijn.
Terug gekomen bij de hangmat wat rusten en opdrogen want we waren doorweekt.
In de avond kwamen we er achter dat het toch wat koud was en dan het kan afkoelen op de berg naar ongeveer 18 graden en dat we veelte weinig warme kleding mee hadden om buiten te slapen, en die mega weg terug was ook geen optie.
4 blonde dames in de jungle met te weinig eten, kleren en geld dus. ( we wisten niet dat we entree moesten betalen in het park, daar ging ons geld)
Omdat er een erg aardige man woonde kregen we voor het beetje geld wat we hadden goed te eten thee om op te warmen en oude kleding wat was blijven liggen door mensen. Het stonk alsof het al 100 jaar in de kast lag maar we moesten, waarschijnlijk was ik echt onderkoeld anders haha.
Wat was het slapen in een hangmat raar en fijn tegelijk om je heen hoor je van alles, geluiden van allerlei dieren wat het was weten we niet precies, maar de apen konden we er duidelijk uit halen. Hoe fijn is dat in slaap vallen in je hangmat met die prachtige geluiden om je heen.
De volgende dag vroeg opstaan kleren inleveren en kijken hoe we terug kwamen zonder geld. Gelukkig was de klim naar beneden minder heftig dan naar boven en hebben we zonder te liften het toch gedaan en kwamen we naar een goeie 2,5 uur lopen beneden aan in het drop.
Een aardige man die ons voor 50 srd per persoon naar Paramaribo wilde, brengen erg lief.
Want zoals gewoonlijk heeft het geen zin om te wachten op de bus want dan hadden we er waarschijnlijk nu nog gezeten.
Vanavond dan voor de laatste keer stappen met de Nederlandse dames van het Saxion ze vertrekken maandag naar huis. Ze hebben mij zo fijn geholpen met alles, ik zal ze ook zeker missen. Reden dus vanavond voor nog wat extra borrels.
Morgen op dolfijnen en kaaimannen trip op de Suriname rivier met de Belgische dames.
Morgen en de rest van de week komen er dan eindelijk andere dames hier bij mij wonen. Vind het inmiddels heerlijk alleen want ik kan doen wat ik wil en hoef het voor niemand netjes te houden haha want het begint aardig op een vuilnisbelt te lijken hier.
Nogmaals echt bizar dat de eerste maand er al weer opzit en ik echt begin te beseffen dat de tijd vliegt en dat ik waarschijnlijk tijd tekort heb voor alle leuke dingen die ik allemaal hier nog wil gaan doen.
Oja minder leuke dingen zijn er natuurlijk ook ( maar die vergeet ik gelukkig door al het leuke). Ik heb inmiddels bij de dokter gezeten, omdat ik waarschijnlijk ben gestoken door een mega beest op mijn boven been. Het is gaan ontsteken en trekt nu door naar mijn voet kan moeilijk lopen door de pijn. Gelukkig voel je de pijn minder met wat paracetamols.
Heb zalf gekregen waar de ontsteking mee moet wegtrekken en tabletten tegen het jeuken zodat ik mij niet meer open krap tot aan bloedend toe. Volgende week terug voor controle, ik ben benieuwd.
Lieve berichtjes achter laten op dit verslag mag natuurlijk altijd (a).
Ik ga er maar eens vandoor beetje opfrissen eten en klaarmaken want er staat vanavond weer een party gepland.
Ik dan aan jullie in het koude sneeuw en regenachtige Nederland.
Liefs uit een 30 graden Paramaribo
xxxxxxx
-
31 Januari 2015 - 21:51
Kitty:
Lieve Floor , blij dat je het zo naar je zin hebt. Lijken er toch nog wat nichtjes op mij wat het avontuurlijke betreft. Kijk uit naar je volgende verhaal. Love you,kus kitty. -
31 Januari 2015 - 22:23
Marica:
Hallo Floor, je bent wel heel ondernemend zeg! Wauw.....wat maak je allemaal mee.
Blijf genieten en leuke spannende dingen doen maar wel voorzichtig hoor.
En hopelijk gaat het gauw beter met je been want ik kan me voorstellen dat dat niet zo leuk is. Heel veel lieve groetjes uit het koude Boeskoolstedke.
Marica -
31 Januari 2015 - 22:49
Marlien:
Ha lieve Floor. Wat een ontzettend leuk verhaal leuk om te lezen en ik zie het zo voor me. Fijn dat je het naar je zin hebt. Pas wel goed op jezelf met al je avontuurtjes. Nog 2 maandjes en dan komt Vera al. Dikke knuffel en xx van mij -
01 Februari 2015 - 09:22
Jane :
Super floortje,klinkt al wel alsof je je zelf je weg kunt vinden,
Super we gaan wel snel even skypen ! Veel plezier nog zuster hihi
Xxxxxx -
02 Februari 2015 - 16:09
Vera:
Hee lieve meid,
Super leuk om je verhalen zo te lezen (stiekem had ik natuurlijk al wat dingen gehoord via facetime, ideaal)!
fijn dat je huisgenootjes komen, heb je straks veel gezelschap.
we facetimen & ik lees je berichtjes uiteraard ook.
nog even en dan beleven we samen daar ons avontuur haha (met natuurlijk je lieve mams & tante).
Veel liefs, loveuuu.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley